"Księżniczka z lodu" - Camilla Läckberg

                                                  OPIS:

Gdy w spokojnym miasteczku Fjällbacka na zachodnim wybrzeżu Szwecji zostaje znaleziona martwa Alexandra Wijkner, wszystko wskazuje na to, że popełniła samobójstwo. Matka kobiety ma jednak wątpliwości i prosi przyjaciółkę córki z dzieciństwa, pisarkę Erikę Falck, żeby przyjrzała się tej tragedii. Erika wspólnie z Patrikiem Hedstomem, kolegą z młodzieńczych lat, a obecnie policjantem, próbują rozwikłać sprawę. Wkrótce zaczynają podejrzewać, że śmierć Alex ma związek z mroczną tajemnicą z przeszłości.

"Często się zdarza, że nie znamy kogoś tak dobrze, jak nam się zdaje..."

MOJA OPINIA:

Pewnego dnia w środku zimy, sąsiad Alex odnajduje ją martwą w wannie. Pocięte żyły, krew na posadzce oraz żyletka tuż obok zwłok, świadczą o tym, iż kobieta popełniła samobójstwo. Są jednak osoby, które nie chcą w to wierzyć. Rodzice Alexandry oraz przyjaciółka z pracy, wierzą, iż dziewczyna nie byłaby do tego zdolna. Wkrótce po zrobieniu sekcji zwłok pewne jest, iż było to morderstwo. Na jaw wyszedł również fakt, iż Alexandra Wijkner była w ciąży - lecz ojcem nienarodzonego dziecka nie był jej mąż... Erika oraz Patrik ze wszystkich sił starają się odnaleźć morderce, przez co dowiadują się szokującej prawdy z przeszłości martwej kobiety. Kto zamordował Alex i jaki był jego motyw? Któż był ojcem nienarodzonego dziecka? Co wspólnego mogła mieć tak bogata kobieta z klasą, jaką była Wijkner z miejscowym pijakiem?

"Decyzja o odebraniu sobie życia wymaga siły."

Któż nie zna dzieł pisarki Camilly Läckberg? Jestem pewna, że wielu z Was kojarzy szwedzką autorkę kryminałów, które podbiły serca milionom czytelników. Niedawno postanowiłam zapoznać się z rożnymi gatunkami książek, dlatego sięgnęłam po kryminał, a że przeczytałam wiele recenzji, w których chwalono dzieła pani Läckberg, nie zastanawiałam się długo i zaczęłam czytać.

Pomysł na tę pozycję, był bardzo ciekawy. Upozorowane samobójstwo, tajemniczy kochanek i ciąża, mroczne tajemnice z przeszłości, okazały się świetnym połączeniem do stworzenia intrygującego kryminału. Plan na książkę wydał się ciekawy - tak samo wykonanie. Pani Camilla stworzyła niesłychanie interesujący, zagadkowy i - niekiedy - mroczny świat, od którego wprost nie można się oderwać!

"Wprawdzie ludzie zmieniają się w drodze od dzieciństwa do dorosłości, ale rdzeń ich osobowości pozostaje niezmienny."

Co jest największym minusem w kryminałach? Chwila, gdy czytelnik już w połowie książki odkryje, kto jest sprawcą wszystkiego i jaki miał motyw. Powiem szczerze, że obawiałam się, iż w "Księżniczce z lodu" bardzo szybko odkryję wszystkie tajemnice i zakończenie absolutnie mnie nie zaskoczy. Jakże ja się myliłam! Pani Camilla myliła czytelnika, gdy tylko nadarzała się okazja. Manipulowała myśleniem i przypuszczeniami osoby czytającej tę powieść, by odkrywając kolejny rąbek tajemnicy, szokować i skłaniać do gorączkowych rozmyślań. 

"Księżniczka z lodu" nie skupia się jedynie na morderstwie, szukaniu sprawcy i motywu jego działań. Pani Läckberg poruszyła również wiele istotnych tematów takich, jak przemoc w rodzinie, miłość dawnych przyjaciół, a nawet gwałt. Niezwykłe było to, jak umiejętnie oraz ciekawie wszystkie te wątki, były wplecione w fabułę. Stanowiły tło, dla idealnie wykreowanego morderstwa. 

"To prawda, że z miłością jest jak z jazdą na rowerze: tego się nie zapomina."

Bohaterzy również byli niczego sobie. Pierwszą cechę, jaką muszę pochwalić to, to iż autorka nie wyidealizowała ich. Czytając ten kryminał niemal miało się wrażenie, iż zna się bohaterów od dawna - dowodzi to, iż okazali się niesamowicie ludzcy, żywi. Postacie pierwszoplanowe - Erika i Patrick - szybko zyskali moją sympatię, nie sposób było ich nie polubić. Ciekawi, szwedzcy obywatele, liczący trzydzieści pięć wiosen. Postacie drugoplanowe również okazały się bardzo dobrze wykreowane. Ci, co mieli na celu nas zaskakiwać, intrygować i ukrywać wszystkie tajemnice - robili to. Natomiast ci, którzy na pozór wydawali się zwyczajni, niezdolni do niektórych czynów, tacy się wydawali. Jednak pozory mylą...

"Nic nie jest tak, jak by się mogło zdawać."

Styl, jakim posługuje się pani Camilla, okazał się przystępny i łatwy do przyswojenia. Od razu przypadł mi do gustu. Czytanie każdego rozdziału, było czystą przyjemnością, a wszystkie ukryte tajemnice i zagadki, nie pozwalały się oderwać od książki nawet na chwilę.

Z czystym sumieniem polecam Wam "Księżniczkę z lodu"! Fanom kryminałów, jak i osobą, które nie czytały żadnej pozycji z tego gatunku - nie zawiedziecie się. To było moje pierwsze spotkanie z kryminałem, i jeśli kolejne będą równie dobre, coś mi się wydaje, że bardzo szybko stanę się miłośniczką takiej literatury. 

"Nie da się wymazać milczenia."

Za możliwość przeczytania niesamowitej książki, jaką okazała się "Księżniczka z lodu" serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca!